De kale vlakte

Goed, dan nu de huidige stand van zaken. De combinatie van het weghalen van de boom en een paar flinke stormen haaks op de schutting hebben de boel zichtbaar uit het lood geslagen. Ik denk dat we er een paal bij moeten slaan of zo. Dat laten we maar lekker aan de mannen over!
Achter in de tuin, aan de voet van de roos heeft de kerstboom een plaatsje gekregen. Hij heeft al lichtgroene topjes gemaakt,dus die is wel aangeslagen. Vooraan hebben we een klein treurwilgje geplant, dat precies in de zichtlijn vanuit de hal staat. Op de foto valt hij een beetje weg, maar die zachte katjes vertederen me nog steeds. Vroeger plukten we die altijd van de boom terwijl we naar school liepen.
Aan de voet staan een paar zaailingen van de Heuchera van mijn moeder, die vorig jaar al hun best voor me gedaan hebben. Ook kreeg ik van haar toen een paar scheuten van de Alchemilla, maar die bevinden zich op het moment nog ondergronds.

Een klein raadsel zijn door de bolletjes die in een grote groep de kop op steken. Ik heb daar vorig jaar toch echt fanatiek geschoffeld en ik ben echt niks tegengekomen....



En er was waarempel nog een verrassinkje: dit lijkt wel een Sedum die uit de grond komt piepen. En die stond er vorig jaar ook niet. Tenminste, niet toen het huis opgeleverd werd. En ook in de pre-bosmaaier foto kan ik hem niet herkennen (ergens vooraan rechts, iets voor de Hosta. Maar hij stond wel op mijn verlanglijstje! Nu nog even afwachten welke soort het is....

Aan de andere kant...

En zowaar, hier dan het voortuintje, met een elegante rij distels langs het pad.
Ik vraag me nog steeds af waarom ze die nou hebben laten staan, terwijl ze de hortensia, dicentra en zelfs de passiflora gekortwiekt hebben. *zucht*
Waar ik ook nog van stond te kijken was een enorme wilg in de rechterhoek van de tuin (niet te zien op de foto). Bij het wegsnoeien van de enorme kroon ontdekte ik een fijntjes gevormd klein kroontje tussen de enorme takken. Blijkbaar was dit eerst een sierwilgje, waarbij het geente deel is afgestorven. Daarna is het onderstammetje weer uitgeschoten, met desastreuze gevolgen.
Ik heb de hele boel tot een stompje afgezaagd en kortwiek iedere keer de nieuw ontspruitende lootjes om zo de boel hopelijk te verzwakken.
Ook bleek er nog een wit roosje klem te staan tussen de wilg en het hek. Daar is de afgelopen zomer toch weer wat leven gekomen. Ik zit er over te denken hem te verplanten naar de achtertuin. De gekortwiekte passiflora is namelijk weer uitgelopen en over het hekje gegroeid en dreigt steeds in de roos te klimmen.
Ik zit een beetje te twijfelen over wat er in de plaats te zetten. Graag een voorjaarsbloeier om de bloeitijd van de tuin een beetje te spreiden. Een forsythia zou kunnen, maar omdat de rest voornamelijk roze bloeit twijfel ik daar nog wat over. Maarja, de forsythia is natuurlijk al lang uitgebloeid als de rest gaat beginnen. En het zou wel iets lekker hoogs zijn....
We twijfelen nog even vrolijk verder.

Verder staan hier: Reine claude pruim, Sering, roze roos, hulst, stamroosje, Phlox, Hortensia, Dicentra, Pachysandra, Ajuga en Stachys.

Ik heb er een serie bollen in gezet, waarvan de Crocus inmiddels prachtig in bloei staat. Voor zover het weer het toelaat tenminste.

Uitzicht met boom

Onze woonkamer ligt op de eerste verdieping. Dit was het uitzicht zoals we het aantroffen toen we het huis zijn gaan bezichtigen. Links zie je nog het schaaltje vogelvoer van de buurvrouw staan. Volgens mij zijn de vogels hier zo verwend dat ze nog geen slakje meer pikken. Tenminste, te zien aan het aantal slakken dat ik in de tuin trof...
Voor de overdracht is zo'n beetje alles kaalgemaaid. De rozenstruik achter tegen de schutting staat nog, en verder troffen wij nog een koppeltje kardinaalsmutsen (gele), drie verminkte buxus-struikjes, een enigszins bol geschoren taxus en een opnieuw-uitlopende hosta. En heel, heel veel graan. Echt erg. Daar hebben we toen geen foto's van gemaakt.
Zonde achteraf, het is toch wel leuk om het hele proces vast te leggen. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer.

Eerlijkheid

Hoe kan ik nou 'de geboorte van een tuin' beschrijven zonder het uitgangsmateriaal eerst te laten zien? Toch wel tijd voor een foto zou ik zo denken. Tja, en daar doet het even zeer... Want een mens maakt nou eenmaal niet graag foto's van een puinzooi. Maar goed, het is mijn doelstelling om uit mijn puinzooi een mooie tuin te laten ontstaan, dus vooruit dan maar. Allereerst maar een foto van de tuin zoals die er uit zag rond mei vorig jaar, toen wij het huis gingen bezichtigen. Let vooral op de gebroken tuinkabouter en de verdwaalde radiator. Ook de gewraakte boom is hier nog aanwezig.

Erfenissen

Iedereen die een bestaand huis koopt zal het kennen: je koopt een huis, je erft een tuin. Inclusief inhoud.
Vooral als je in de tuinbusiness nog maar een beginnertje bent kan dat lastig zijn. Bij heesters is het makkelijk: een heester is een heester, duidelijk te herkennen. Maar die zaailingen die nu de kop op steken, dat is lastiger. Want gaat dat wat moois worden of is het onkruid?

Vandaag heb ik tussen de buien door in de voortuin gewerkt. De rozen snoeien (vast niet ver genoeg, maar ik vond mezelf al heel dapper) ging nog wel, en ook de oude steeltjes van de flox afknippen was een koud kunstje. De rozetjes-met-penwortel van de paardenbloem herken ik ook nog wel, dus hup, er uit. Maar dan... Vorig jaar stonden er een aantal klaprozen aan de zijkant van de tuin. Hoe ziet een klaprozenzaailing er uit? Wie weet heb ik er wel een aantal uitgetrokken vanochtend...

Het is wel heerlijk te zien dat overal knopjes zitten. De rozen natuurlijk, maar ook de hortensia heeft nieuwe bladknoppen. Hopelijk komen er dit jaar ook bloemen aan. Ook bij de flox zag ik al wat groeipunten voorzichtig naar buiten piepen, en ook bij het gebroken hartje meende ik leven te herkennen. Nou maar hopen dat het voorjaar geen gemene trucs gaat uithalen.

Meer dan kniehoog

Mijn lieve buurvrouw (ja, die ene die mijn boom heeft laten omhakken) voert graag de vogeltjes. Die poepen dat dan in mijn tuin weer uit denk ik, want we hadden een mooi veld van allerlei graansoorten in de achter tuin staan. Toen we het huis in mei gingen bezichtigen was het nog niet zo erg, maar toen we de sleutel kregen... ik kon wel janken! En langs het pad naar de voordeur stonden de distels een meter hoog. Daar heb ik een paar heeeele dikke handschoenen voor nodig gehad!
Om te voorkomen dat de achtertuin weer vol zou groeien voordat we er tijd voor hadden hebben we na het uittrekken van al het graan verschillende groenbemesters ingezaaid, namelijk komkommerkruid (Borago officinalis), gele mosterd en kervel. Dat had een paar pannen met heerlijke kervelsoep als prettige bijkomstigheid. Helaas is kervelsoep dan weer minder goed tegen onkruid... waar ik geoogst heb zijn stiekum weer een soort wolfsmelk en een rood klavertje opgekomen. Rotzooi!

Tijdens het plukken van het graan (en ander onkruid) kwam ik ook nog iets tegen dat er uit zag als Hemerocallis (daglelie), maar die heeft vorig jaar niet gebloeid. Waarschijnlijk door de bosmaaier-behandeling. Hij is dit jaar weer aan het uitlopen, dus ik heb goede hoop dat we dit jaar wel bloemen krijgen. Wel hebben de slakken er al wat gaatjes in geknaagd. We hadden er heel veel vorig jaar, van die enge naaktslakken. Jakkes! Dus vorige week heb ik toch maar een busje slakkenkorrels gekocht. Wel de diervriendelijke, van EcoStyle. Daar zouden de andere beestjes geen last van moeten hebben. Dus ook niet de vogeltjes die de buurvrouw zo graag voert...

Er was eens...

Vorig jaar juli kregen wij de sleutels van ons eerste huis. Wat een ruimte als je een appartement gewend bent! Er was wel het nodige te doen in huis. Dit huis is een voormalig huurhuis, dat we gekocht hebben van de woningstichting. Er heeft een oude meneer gewoond die graag tuinierde, maar na zijn dood heeft zijn dochter het nodige uit de tuin gegraven. De woningstichting heeft daarna iemand met een bosmaaier gestuurd die op de grote heesters na alles gekortwiekt heeft. Zelfs de hortensia!
Wat nog schandaliger was: ze hebben na het tekenen van het koopcontract de kronkelwilg-boom in de achtertuin omgehakt! Dit op aanvraag van de buurvrouw, die altijd erg veel last had van de vallende takjes. Kijk, een kronkelwilg zou nou ook niet direct mijn eerste keuze zijn, maar hij stond daar wel mooi en bood ons privacy tegen de blikken van de achterburen. We hebben er nog juridisch naar laten kijken (er waren nog wat meer dingetjes mis), maar dat zou een langdurig gebeuren worden. We hebben maar besloten om de boel de boel te laten en onze energie op een positieve manier in te zetten, er was ten slotte nog genoeg te doen in huis!

Welkom

Voor onze nieuwe tuin ga ik het nodige zaaien. Bij zelf zaaien toch wel heel makkelijk is om een dagboekje bij te houden, en een moderne meid doet dat dan natuurlijk via een weblog.
Ik beweer niet dat ik alles perfect ga doen hoor (in tegendeel, dit is onze eerste tuin!), maar wie weet hebben andere beginnende tuiniers ooit nog eens wat aan mijn blunders, uitglijders en ontdekkingen.

Beste bezoeker, laat je wat van je horen? Ik ben benieuwd of er wel iemand komt lezen....