Grindwasserij

Welkom bij de virtuele bedrijfsrondleiding bij Grindwasserij Eerste Tuintje. Wij zullen u hier laten zien hoe ons bedrijf met behulp van moderne apparatuur en oude technieken tot fantastische resultaten weet te komen.

Onze deskundige medewerker begint met het afgraven van het bestaande oude grindpad. Dit wordt vervolgens in de hypermoderne grindwas-installatie gedumpt, waarna het, wederom door een deskundig medewerker, door middel van een intensieve waterbehandeling wordt gereinigd. Na een korte opslag in een tijdelijk vat wordt het gewassen grind bewaard in onze grote opslagplaats, waarna het klaar is voor later gebruik.

Oftewel: Ik graaf het oude pad af, spoel het grind in de speciekuip uit (in een grote plastic plantpot, zand verdwijnt door de gaatjes) en als de emmer vol zit gaat het op de grote hoop op het terras. Ja, naast het oude aanrecht dat nog steeds naar het stort gebracht moet worden...
Het lastigste is nog wat te doen met het zand en water dat achterblijft in de speciekuip. Ik graaf het grind maar goed diep uit, dan kan de derrie onder in de sleuf had ik bedacht.

Een zeeeeer vervelend rotklusje, maar goed, het is ook echt nodig. Als het een beetje geregend heeft is het pad gewoon een modderstreep, en ik wil ook eens gewoon met mijn normale schoenen de tuin in kunnen lopen om er 's avonds na het werk even van te kunnen genieten.
Ik wil er nu nog even niet aan denken dat ik straks die hele hoop ook weer in emmers moet scheppen om het pad weer aan te vullen. En dan heb ik pas twee meter gehad...

Gelukkig beloont de tuin je ook weer met veel moois, wat een hoop goed maakt. Nog één keertje pronken dan. En lekker ruiken dat 'ie doet!

Kermis in de Hel

Het regent en de zon schijnt. Kermis in de Hel noemden wij wat vroeger altijd....

Bloesem, deel 2

Hier is ze dan in de zon. Of nouja, een zusje van de bloesem van vanmiddag want er zijn nog enkele bloemetjes open gegaan en deze zat wat mooier in de zon. Met het knalblauw van het muurtje van de voordeur dat op de achtergrond duidelijk aanwezig is ben ik wat minder blij. Maar ja, er is weinig groens in mijn voortuin dat als achtergrond wil dienen.... Had ik toch die uitschietende wilgenstronk maar niet moeten snoeien he. Eigen schuld! (jaja, ik weet het, wilgen staan nu ook nog niet vol in het blad....)

Maar toch, uiteindelijk zijn het dit soort kleine dingen waar ik zo ontzettend blij van kan worden. Vanmiddag lekker met mijn boterhammetje in de achtertuin gezeten en naar de merels en de mussen gekeken. Ondanks het feit dat het nog steeds een grotendeels kale woesernij is kan ik er al heel erg van genieten. Tja, een dagje thuiswerken heeft zo z'n voordelen!

Bloesem!

Al dagen zie ik de knoppen van de Reine Claude steeds verder zwellen. En vanochtend wist hij me dan toch nog te verrassen: Terwijl ik in de keuken stond om een kopje thee te maken zag ik zowaar dat de eerste bloesems geopend waren! Ik ben dus met mijn fototoestel naar buiten gevlogen om een foto te knippen.
Hij staat nog tot halverwege de middag in de schaduw, dus het is geen hele zonnige foto, maar toch: joepie, de eerste bloesem!

Lekker weertje

Ja, we waren verwend begin deze maand, met dat mooie weer he. Daarna was het echt weer wennen met de dikke winterjas afgelopen week. Gelukkig kregen we dit weekend weer een fijn zonnetje en lekker temperatuurtje. Mooie kans om nog even de tuin in te duiken en wat foto's te knippen van de violen die ik van de week samen met de buurvrouw gehaald heb. Ook de gele narcissen laten hun kopjes nu zien, nadat hun witte broertjes ze al een weekje of wat voor waren. De Narcis wordt in Begie ook wel paasbloem genoemd, wat ik altijd erg charmant vindt. En zo heel ver zitten die van mij er dit jaar niet naast he....
De narcissen die hier langs de wegen staan staan al tijden lang in grote groepen te stralen, waar ik wel een beetje jaloers op was. In mijn tuintje bleef het maar bij knoppen... Maar nu is alles goed gemaakt!

Verder heb ik vandaag de eerste lieveheersbeestjes gespot. Deze zat lekker te zonnen op een blaadje van de crocus en liet zich in alle rust fotograferen. Zijn collega op de naastgelegen viola was echter zo hyperactief dat ik hem niet mooi te pakken kon krijgen.

Een andere bezoeker was een hommeltje die rond de katjes van het treurwilgje aan het tuimelen was. Wat dat betreft vind ik trouwens de Engelse term 'Bumblebee' heel passend... Hij was me echter ook steeds te snel af. Maar goed, hij heeft wel de eer de eerste hommel van het jaar te zijn.

Korte cursus tuinieren, deel 2

Wat een schoonheden he... De eerste foto heb ik mogen ontvangen van Bart van Eigenwijzetuin. Je ziet dat hij een goede fotograaf is aan de mooie scherptediepte. De tweede foto is wat dat betreft minder mooi met al dat stro op de achtergrond, maar ik heb hem er toch maar bijgezet omdat je de bloem zo goed kunt herkennen.

Het plantje lijkt qua bloem erg op de Ipomoea tricolor (klimmende winde), een mooie eenjarige klimplant. Kijk maar:
De gelijkenis is ook niet zo raar, omdat beide planten tot de zelfde familie behoren, namelijk de Convulvulaceae. Qua kenmerken zijn de planten echter niet te vergelijken. De eerste is namelijk de Haagwinde (Convolvulus sepium, syn. Calystegia sepium) die ook bekend is onder de minder charmante naam Pispotje. Dat is namelijk géén eenjarige, en ook zeker geen geliefde tuinplant, maar een zeer hardnekkig wortelonkruid. De plant groeit overal doorheen en overheen en verstikt zo al uw dierbare planten.
Laat u dus niet foppen door de mooie bloemen als ze in uw tuin de kop opsteken, maar verwijder ze gezwind met wortel en tak. Met nadruk op wortel, want ieder stukje dat blijft zitten loopt net zo vrolijk weer uit.
Een ander familielid is de Bataat of Zoete aardappel. De Haagwinde heeft hier ook wat mee gemeen: ook zij maakt wortelknolletjes. Dat maakt haar des te hardnekkiger omdat hier een grote voedselvoorraad in kan worden opgeslagen waardoor de uitputtingsslag des te langer kan duren.

Trouwens, over dat 'met wortel en tak uitroeien' gesproken: vergeet ook de takken niet. Want ook al zijn ze afgebroken, ze wortelen en groeien vrolijk verder als je ze niet weghaalt.
Als zelfs natuurvriendelijke tuinders als Bart al naar de gifspuit moeten grijpen om de Haagwinde onder de duim te houden kun je je enigszins voorstellen wat een vervelende plaag ze zijn... Toch is dat een vaak geadviseerde oplossing, omdat het zeer regelmatig verwijderen van de nieuwe groei, zoals ik bij het Zevenblad doe, wel een zeer langdurige kwestie kan worden. En wegens de dunne steeltjes en de neiging van de plant om overal tussendoor te groeien ook nog eens een hele lastige.

Ook duidelijk geen onkruidje om op de composthoop te gooien. Uittrekken en afvoeren is dus het devies.

Zo komen wij aan het einde van les twee in de korte cursus tuinieren. In het hoofdstuk onkruiden zullen verder nog volgen: de distel, de paardenbloem, klaverzuring en verder allerlei andere onkruiden die het wagen de kop op te steken in de tuin van uw cursusleidster.
Een cursusleidster overigens die in het gelukkige bezit is van een tuin zonder haagwinde. Deze aflevering van de cursus is geheel te danken aan het commentaar van collega Bart op de vorige aflevering en de prachtige foto's die hij mij kon aanleveren.
Vooruit, nog ééntje dan....

Volksverhuizing

Van dat gele geval hierboven stonden er eerst twee. Ik heb besloten dat het een Euonymus is, maar goed, ik kan me vergissen. Ik had echter graag een vlinderstruikje gewenst in de hoek van de tuin, dus de achterste heeft moeten wijken. Hierboven staat het vlinderstruikje al op zn plek, waar hij hopelijk zal uitgroeien tot een mooie, grote, volwassen vlinderstruik (Buddleja davidii 'Pink Delight').
De gewraakte Euonymus is verhuisd naar de overkant van de tuin, waar zijn gele blad de schaduw van de schutting wat kan oplichten. Hij ziet er zowaar nog goed uit aan die kant ook... Een beetje kale poten, maar met voorzichtig snoeien krijgen we die hopelijk weer wat voller.

Ik moet zeggen dat ik er al met al wel trots op ben hoor. Helemaal zelf gedaan! Ik kreeg de kluit maar net zelf uit het gat getild, maar het is dan toch gelukt. Ha!

Korte cursus tuinieren, deel 1

Zoals ik al eerder verteld heb maak ik de laatste tijd fanatiek jacht op Staatsvijand Nummer Een, Aegopodium podagraria oftewel het zevenblad. Bij een verwaarloosde tuin erf je ook de nodige hoeveelheid ongewenst onkruid, en omdat in ons geval de hele tuin uitgerukt of omgeploegd was en daarna maanden bloot heeft gestaan aan alles wat er maar zijn wortels wilde planten kon je inderdaad spreken van de nodige hoeveelheid.
De meeste onkruiden zijn makkelijk uit te trekken en als je dat doet voordat ze zaad hebben gezet valt de schade nog wel te overzien. De wortelonkruiden zijn echter een ander geval: als er ook maar het kleinste stukje wortel blijft zitten dan groeit dat weer vrolijk uit tot een nieuwe nachtmerrie. Er zijn verschillende soorten wortelonkruiden, maar aangezien mijn tuintje vergeven is van het zevenblad dacht ik daar maar eens te beginnen.

Ik heb de laatste tijd regelmatig tuinboeken geleend van de bieb en daar wordt het onderwerp onkruid meestal maar erg summier behandeld. Als er al wat over geschreven wordt blijft het vaak bij kort aanstippen. Duidelijke foto's over hoe de verschillende bad guys er uit zien ontbreken vaak. Daarom om te beginnen maar eens een foto van een aantal blaadjes zevenblad die ik de kop op zag steken:

Bij deze zijn duidelijk de 7-tallige blaadjes te zien, maar het komt ook voor dat er 9-tallige blaadjes aan komen. Een ander herkenningspunt zijn de roodkleurende steeltjes. Als je ze uittrekt zie je heel duidelijk de kenmerkende witte wortels (rhizomen).

Deze 'witte wormen' kronkelen overal tussendoor en kunnen heel lang worden. Dit zijn nu nog maar kleintjes, omdat ik al een hele tijd bezig ben met 'de grote schoonmaak', maar ik heb wortels uitgetrokken die bijna een meter lang waren met zeeeer veel uitlopertjes naar boven er aan.

Zevenblad schijnt geneeskrachtige eigenschappen te hebben (tegen jicht) en is eetbaar, met een smaak enigszins vergelijkbaar met spinazie. Het zouden mogelijk de Romeinen zijn geweest die de plant om die reden meebrachten en massaal aangeplant hebben. Dank je wel Romeinen...

Mijn strategie is nu om de boel uit te putten door alle blaadjes die boven de grond komen te verwijderen. Zo krijgen de wortels hopelijk geen tijd om energie op te slaan. In het begin ging ik de boel te lijf met mijn handharkje, waarmee je de grond kon loswoelen en de wortels met hele stukken tegelijk omhoog kon vissen. De keinere stukjes die nu nog over zijn worden door deze behandeling echter niet gevangen. Als ik nu een blaadje zie verschijnen graaf ik met mijn schepje de grond rondom een beetje los. Als je gewoon gaat trekken breekt de wortel meestal, en dat is nou juist niet de bedoeling. Uit de ietsjes losse grond kan ik meestal een heel stuk wortel vissen. Waarschijnlijk heb ik nog geluk dat ik hier niet in de zware klei zit, daar zal het wel een stuk moeilijker gaan.

Goed, dan zijn we bij deze gekomen aan het einde van deze eerste les in de korte cursus tuinieren ;-)
Volgende keer een andere onkruidsoort, maar in de tussentijd: class dismissed!

Op het nippertje

Vrijdag zijn we vertrokken naar Baarle-Nassau, en pas vanmiddag rond half vier waren we weer thuis. Het was net lekker aan het opklaren, dus ik heb nog gauw even de tuinklompjes aangedaan en ben de tuin ingetrokken. Voornamelijk wat verplantwerk vandaag. Een roosje dat wel erg in de verdrukking stond is van de voor- naar de achtertuin verhuisd, en ook een aantal plukjes van de Ajuga reptans (zenegroen) stonden nogal in de verdrukking, dus ook zij hebben een nieuw plekje veroverd. Ik ben wel benieuwd of de bloei van de Ajuga wat voorstelt. Het zouden blauwe bloemetjes moeten zijn. We wachten rustig af....
De laatste verhuizing van de dag was het gebroken hartje (Dicentra spectabilis). Deze staat nogal in de schaduw van de passiebloem die over het hekje groeit, en ik was al langer van plan hem een beter plekje te geven. Alleen wist ik niet meer heeeel zeker waar hij (of zij...) zich bevond. Dus zo gauw ik haar schattige neusje boven de grond zag ging rigoreus de schop erin.
Probleem is dan altijd: waar moet zo'n plant dan heen. En gek genoeg is het juist als je nog zo veel ruimte hebt de keus heel moeilijk. Want wat wil ik later waar neerzetten? Gaat dat wel passen bij het gebroken hartje of maak ik nu een hele grote blunder?
Gelukkig is het dan met het gebroken hartje weer zo dat ze vroeg verschijnt en weer vroeg verdwenen is, dus haar plaats kan straks worden ingenomen door een 'collega'. En ach... anders verhuizen we haar volgend jaar gewoon weer! Nu is ze terechtgekomen nabij de Reine Claude en de vrouwenmantel, waar ik overigens ook de eerste blaadjes van zie verschijnen.

Verder nog wat foto's gemaakt van de narcissen die ik in potten bij de voordeur heb staan. Ze zijn nog lang niet allemaal open, dus er moest een beetje strategisch gericht worden, maar een mooi plaatje levert het wel op he!

De laatste verrassing in de voortuin was de ontdekking van een groepje (lijkt mij) wilde hyacintjes. Schattig en blauw stonden ze langs het tuinpad te genieten van de laatste zonnestralen. De bofferds!

Daarna heb ik mijn hele boeltje verkast naar de achtertuin, waar na het planten van de 'transplantaties' uit de voortuin nog wat tijd over was om weer wat onkruidjes te wieden voordat de lucht eng donker begon te worden. En gelukkig was ik net voor de bui binnen!

Websites

Er zijn veel verschillende tuinsites en -blogs op het internet te vinden. Ik vind het zelf altijd leuk om bij een ander 'in de keuken te kijken', dus ik lees ze graag. Helaas is niet iedereen even consequent met updaten. Daarom hierbij een lijstje (links komen rechts in balk) van mijn favorieten die ofwel regelmatig iets nieuws schrijven, ofwel dusdanig veel informatie bevatten dat ze toch interessant zijn.

Een site waar ik heel graag naar kijk is die van Bart. Hij heeft een grote tuin die hij zo natuurlijk mogelijk probeert in te richten. Vooral zijn foto's zijn echt schitterend! En daarbij kan hij ook lekker schrijven.

Anke, ook wel bekend als de tuikabouter, tuiniert er ook vrolijk op los en vertelt en fotografeert regelmatig over haar zaaiperikelen.

Nog meer kabouters: Tineke krijgt bij het zaaien hulp van Joost K. Bouter die in haar serre een rustig plaatsje heeft gevonden. Ze post ook zeer regelmatig, met ook mooie foto's van onder andere haar katten.

Over de rest volgt binnekort een korte inleiding, we hebben vandaag andere plannen!
Als je ze nog niet kent dan ga zeker een keertje bij ze kijken, de sites zijn allemaal zeer de moeite waard.

bloemen

Irisjes in de achtertuin

Anemone nog in knop

Anemone in bloei

Even iets rechtzetten

Jawel, hij staat er weer! Samen met de buurvrouw en haar broer hebben we welgeteld een uurtje of twee gewerkt, en de schade is hersteld.
Daarna heb ik nog lekker wat in de voortuin gewerkt. De vrouwenmantel die ik (oh, schande) nog steeds een plaatsje moest geven heeft een plekkie gekregen. De grote pol phlox die in een flinke bult lag heb ik in stukken gestoken en deze weer terug geplant. Twee stukjes heb ik ingepikt voor de achtertuin, voor in de zonnige border.

Vlak naast de phlox nog een onbekende inwoner ontdekt. Straks maar eens vragen op groeninfo of ze 'm herkennen.De foto is niet 100% scherp, maar duidelijk genoeg denk ik...

Nieuwe aanwinsten

Ik was eigenlijk van plan eindelijk de zaailingen eens te fotograferen, maar helaas; ik had belangrijkere taken vandaag. Er moest namelijk geplant worden! Ik heb gekregen: 2 herfstasters, flinke pol vrouwenmantel, een hosta, pol schildersverdriet, pol oregano en een pol 'mysterieplant'. Alles behalve de vrouwenmantel staat inmiddels in de tuin. Mijn lief had honger, dus ik ben maar lekker gaan koken. De vrouwenmantel plant ik morgen wel in de voortuin, ik heb in de achtertuin al een paar polletjes van mijn moeder van vorig jaar, die zullen het wel overleefd hebben denk ik.
Na het planten was het niet meer licht genoeg, dus de foto's zullen later komen. Zeker van het mysterieplantje, want ik wil natuurlijk wel weten wat we in de tuin hebben. We zullen het tuinforum van groeninfo nog maar eens raadplegen straks.
Tijdens het tuinieren weer leuke dingetjes gezien. De akelei is alweer aan het uitlopen, de knoppen van de klimhortensia zwellen gestaag. Een takje van de gewone hortensia dat vorig jaar was afgebroken, en waar wat worteltjes aan zaten heb ik onder het mom 'je weet maar nooit' in een potje gestoken. En zowaar: hij loopt nog uit ook! Daar wordt een mens blij van.

Duivelskruid

En de duivel zong: zevenblad, oh zevenblad, jij bent mijn kampioen....

Bah, wat een rotzooi is dat toch. Van de vijf emmers onkruid die ik dit weekend verwijderd heb bestond minstens anderhalf uit wortels van het zevenblad.

Lieve biotechnologen, kunnen jullie niet een of ander beest genetisch manipuleren zodat het gek is op zevenblad? En als dat op is, dat 'ie dan aan de slakken begint? Lijkt me heerlijk.

Gelukkig is er ook goed nieuws: van de gezaaide zaadjes zijn er al verschillende opgekomen. Binnenkort een lijstje!

De helpende hand

Gisteravond heb ik een paar foto's geplaatst op het tuinforum van Groeninfo. Een beginnend tuiniertje als ik kan namelijk wel eens een helpende hand gebruiken bij het herkennen van wat allemaal de kop op steekt na de winter. Ik heb hen dus gevraagd of ze me konden helpen bij het identificeren van wat ik heb gevonden.
Mijn moeder had voornamelijk bloeiende heesters in de tuin staan, met een aantal plekjes voor gekocht zomergoed. Nog nooit een zaailing gezien in mijn leven dus. Of nouja, als er zaailingen in de tuin stonden dan konden we er vrij zeker van zijn dat het onkruid was.
Nu blijkt het wat verwarrender.
Ook de experts komen er nog niet helemaal uit. We zullen nog maar even afwachten wat de uitkomst is, en of ik nou papavers kan verwachten komende zomer. In ieder geval wil ik de dames en heren van het forum hartelijk bedanken voor alle hulp.

Het zag er zo lekker uit buiten vandaag, ik had helemaal geen zin om opgesloten te zitten op kantoor. Gelukkig had ik al een ovenschotel klaar staan, dus terwijl die in de oven een mooi korstje stond te krijgen heb ik mijn tuinklompjes aangetrokken. De kookwekker op een half uurtje om te zorgen dat ik niet te lang bezig bleef, zwarte ovenschotel is niet mijn favoriet).
Met mijn emmertje ben ik de tuin in getrokken. De trieste opbrengst was een bijna volle emmer met wortels van het zevenblad. Natuurlijk heb ik ook andere onkruidjes meegenomen die ik tegenkwam, maar het overgrote deel was zevenblad. Erg genoeg. Nouja, de aanhouder wint zullen we maar zeggen.