De kale vlakte
Goed, dan nu de huidige stand van zaken. De combinatie van het weghalen van de boom en een paar flinke stormen haaks op de schutting hebben de boel zichtbaar uit het lood geslagen. Ik denk dat we er een paal bij moeten slaan of zo. Dat laten we maar lekker aan de mannen over!
Achter in de tuin, aan de voet van de roos heeft de kerstboom een plaatsje gekregen. Hij heeft al lichtgroene topjes gemaakt,dus die is wel aangeslagen. Vooraan hebben we een klein treurwilgje geplant, dat precies in de zichtlijn vanuit de hal staat. Op de foto valt hij een beetje weg, maar die zachte katjes vertederen me nog steeds. Vroeger plukten we die altijd van de boom terwijl we naar school liepen.
Aan de voet staan een paar zaailingen van de Heuchera van mijn moeder, die vorig jaar al hun best voor me gedaan hebben. Ook kreeg ik van haar toen een paar scheuten van de Alchemilla, maar die bevinden zich op het moment nog ondergronds.
Een klein raadsel zijn door de bolletjes die in een grote groep de kop op steken. Ik heb daar vorig jaar toch echt fanatiek geschoffeld en ik ben echt niks tegengekomen....
En er was waarempel nog een verrassinkje: dit lijkt wel een Sedum die uit de grond komt piepen. En die stond er vorig jaar ook niet. Tenminste, niet toen het huis opgeleverd werd. En ook in de pre-bosmaaier foto kan ik hem niet herkennen (ergens vooraan rechts, iets voor de Hosta. Maar hij stond wel op mijn verlanglijstje! Nu nog even afwachten welke soort het is....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten