22 mei 2007

Beter nieuws

Na het overlijden van onze Pluis heb ik eens lekker mijn hart uitgestort op het forum van Kattenplaza. Daar werd ik gewezen op een oproep van een fokster die een kat heeft moeten terugnemen omdat deze niet goed samen ging met de andere katten in het nieuwe gezin. Ze moest haar stanta pede komen halen want anders werd het dametje naar het asiel gebracht. Samen met haar eigen katten is ook geen goed plan, deze dame moet echt een huisje voor zichzelf krijgen. Echter, op een kattenforum lopen niet veel mensen rond zonder kat, en een huisje zonder kat zou toch echt de beste oplossing zijn voor Seery.

Maar goed, uiteindelijk komt het er dus op neer dat we zaterdag naar Meppel rijden om kennis te gaan maken. Als het dan klikt komt Seery waarschijnlijk een week later naar ons toe. Zo is er nog even wat tijd om eventuele ziekigheidjes uit ons huis te laten trekken en kan Seery ook een beetje op adem komen want die voelde zich in haar vorige huis ook totaal niet op haar gemak.

Weer leuk nieuws dus! Ik heb al wel wat foto's van Seery, maar die zijn al wat ouder. Maar toch, ik kon het niet laten. Wat een beauty he! Een echte dame op stand. Het is een Ragdoll, wat een heel lief ras is. Qua karakter zit het ook wel goed als ik het zo hoor, ze is erg lief en speels en wil graag aandacht. Gelukkig hebben wij daar genoeg van hier in huis. Nu nog wachten tot zaterdag...

21 mei 2007

Een week later

Langzamerhand vinden we onze balans weer een beetje terug. Vanmiddag na het werk had ik voor het eerst weer zin om de tuin in te duiken. Wat was er veel te zien! Wat kan er toch veel gebeuren in een week he. Het onkruid, dat laatst al aanwezig was, is natuurlijk ook alleen maar gegroeid, maar dat komt later wel.
De eerste Passiebloem is vandaag open gegaan. Of gisteren natuurlijk... dat weten we nu niet zeker. Wel de rest van de stuik af gezocht maar dit is echt de enige nog.
De eerste Prikneus (Lychnis coronaria) is ook open.
Eerder heb ik een aantal van die dozen 'gemengd allerlei' (bolletjes) geplant in de tuin. Dit is daar het resultaat van. Alleen weet ik even niet meer wat het nou moest zijn... erg he. Wel mooi, dus niks te klagen!
Hier nog zo'n mysterieus bloemetje. Ik heb de dozen nog wel ergens liggen dus ik kan het wel nakijken maar ik ben gewoon LUI vanavond.
De laatste verrassing is het kleine stamroosje. Vorig jaar deed die het heel slecht en dit jaar is hij maar aan een kant uitgelopen. Toch zitten er verschillende knopjes in en eentje is er al open. Een schattig mini-roosje.
De bijtjes en hommeltjes hebben hun werk toch goed gedaan dit voorjaar want de Reine Claude zit flink vol met 'pruumkes'. Ik vraag me af of ik ze niet wat zou moeten uitdunnen zodat de overige vruchtjes meer ruimte hebben om te groeien.
Niet op de foto maar wel in de tuin: een hele hoop Papavers die aan het opkomen zijn. Ik ben gek op Papavers en Slaapmutsjes. Voordat ik die op de foto zet moet ik (ijdeltuit) er echter nog het nodige aan onkruid tussenuit plukken. En het zou ook leuk zijn als ze in bloei kwamen he...
De rotzakken van distels hebben ook alweer de kop opgestoken. Dat wordt weer met de dikke geplastificeerde handschoenen aan werken, anders ben ik helemaal lek. Genoeg te doen nog dus de komende dagen. Werk schuurt de ziel.

18 mei 2007

Afscheid

Dag lieve Pluis, je hebt heel hard je best gedaan. Je hebt zo geknokt de afgelopen dagen en genoot tot het eind van alle knuffeltjes die je ons kon geven. Het is goed geweest zo, poppetje.

Dag m'n lieve meisje.

16 mei 2007

Pluis-update

Iedereen bedankt voor de lieve berichtjes voor Pluis.
We hebben een moeilijke nacht gehad. Ze heeft weer over moeten geven en tegen de ochtend zag ik haar weer achteruit denderen. Op een gegeven moment begint ze last te krijgen van vochttekort en dan wordt ze erg lamlendig. Om half 7 toch maar de dierenarts gebeld, maar een andere arts had dienst. Degene waar we zondagavond ook met haar naar toe zijn geweest en die ons totaal niet bevalt. (pakt kat uit mandje en zegt: goh, het is een vrouwtje, wist je dat wel?)
Uiteindelijk toch maar besloten om hem te bellen omdat ik Pluis echt snel zag verslechteren. Maar meneer lag in bed en vond dat ik om 9 uur maar moest bellen voor een afspraak. Stom toch, daar heb je toch avonddienst voor?
Ik heb haar maar beetje bij beetje wat vocht gevoerd, maar ik durf haar ook niet te veel te geven omdat ze anders weer gaat overgeven. Gelukkig mochten we bij onze eigen dierenarts om kwart voor 9 komen en heeft ze weer een flinke lading vocht bijgekregen. Plus een pijnstiller, antibioticum en een oppeppend vitaminespuitje.
Het is knokken samen en de kans dat ze het niet redt is nog steeds heel groot, maar ik merk aan haar dat ze er ook voor gaat. Heeft tegen me gemiauwd toen we even in de wachtkamer zaten en gaf mijn vingers door de tralies van het draagmandje heen kopjes. Ze is in ieder geval nog niet terug op haar dieptepunt, en dat wil ik graag zo houden. Nu met het vocht en de pijnstiller moet ze zich snel wat beter gaan voelen. Verder kijken we gewoon van dag tot dag of we haar er bovenop kunnen helpen.

Vanavond komt de lieve mevrouw van de kattenopvang om haar extra vocht bij te geven, want wat ze zo 's ochtends krijgt is gewoon niet genoeg om haar door de nacht heen te krijgen en iedere ochtend zie ik haar weer aftakelen. Misschien dat dat haar beter door de komende nacht heen helpt en dat we dan de stijgende lijn vast kunnen houden.

15 mei 2007

Kantje boord

Pluis is niet een beetje ziek, pluis is heel ziek. Waarschijnlijk heeft ze iets bij zich gedragen en is het door de spanning van het verhuizen uitgebroken. De dierenarts denkt aan kattenziekte, omdat ze een hele lage leukocytentelling heeft, maar een aantal van de andere kenmerkende symptomen vertoont ze gek genoeg weer niet.
Gisteravond zijn we weer met haar naar de dierenarts geweest die ons toen de optie gegeven heeft haar een spuitje te geven (walgelijk eufemisme) of het nog even te proberen, met een 10% kans op overleven. Een hele akelige gedachte.
Omdat ze zich wel rot voelt maar geen pijn schijnt te hebben hebben we besloten om haar toch de kans te geven. Ook omdat de symptomen niet helemaal kloppen. Afgelopen nacht heb ik haar ieder anderhalf uur gevoerd door met een spuitje een soort astronautenvoer in haar bekje te druppelen. Ze had van de dierenarts nog een pijnstillertje gekregen en die combinatie lijkt haar er weer bovenop te krijgen. Om de paar uur krijgt ze bovendien een tabletje tegen de misselijkheid zodat ze hopelijk haar eten binnen houdt.
Tot nu toe is het goed gegaan, ze is de nacht (stukken) beter uitgekomen dan dat we 'm in zijn gegaan. Om een uur of 10 zaten we hier met een slap vaatdoekje waar geen puf meer in zat, om 2 uur 's nachts sprong mevrouw bij mij op de bank en gaf een kopje. Wat een verschil!
In de ochtend begon het weer slechter met haar te gaan. Ik heb het vermoeden dat de misselijkheids-pilletjes niet de volle 8 uur werken zoals de dierenarts gezegd had dus in overleg geven we die nu iets eerder. Verder vertoonde ze weer tekenen van uitdroging, dus ze heeft wederom onderhuids vocht toegediend gekregen.
De laatste uren is ze redelijk stabiel. Ik blijf haar iedere anderhalf uur voeren en wanneer nodig medicijntjes toedienen. Mocht het inderdaad kattenziekte zijn dan is de grootste crisis achter de rug en zijn haar overlevingskansen wat gestegen (30-50%) maar het is nog steeds oppassen dat ze niet terugvalt.

Het is zo ontzettend eng om een vrolijk speels beest in zo'n ontzettend korte tijd helemaal af te zien takelen. Nu zie je maar weer hoe belangrijk het is een diertje goed te vaccineren. Met eens in de paar jaar een prikje kan al deze ellende voorkomen worden.
Wij blijven waken over onze lieve Pluis en zullen alles doen om haar er doorheen te slepen. Met de lieve hulp van de kattenopvang waar ze vandaan komt en de dierenarts proberen we alles in het werk te stellen om haar er bovenop te helpen. Zet'm op Pluisie!

14 mei 2007

ziek?

Pluis heeft sinds zaterdagavond niet meer gegeten en een paar keer overgegeven. We weten niet zeker of het van de stress is of dat ze toch wat onder de leden heeft. Ze ligt nu heel stilletjes in een hoekje onder de keuken en ik maak me natuurlijk zorgen. De dierenarts denkt dat het gewoon de stress is en heeft haar wat gegeven tegen de misselijkheid. Ik heb haar vanochtend weer een pilletje gegeven, maar dat heeft nog niet geholpen. Vandaag nog maar even afwachten hoe het gaat dus, en anders vanmiddag weer even langs de dierenarts.

13 mei 2007

Huistijger

Daar is ze dan toch: onze Pluis. Gisteravond is ze in haar nieuwe huis aangekomen, en dat was wel even wennen. Ze had nog niet gegeten, dus een schaaltje vlees ging er goed in. Daarna ging madammeke op onderzoek uit en was het tijd om haar vooral veel te knuffelen. Eigenlijk een ideale kennismaking, alles ging veel te makkelijk. Dat hadden we nog niet gezegd of ze schrok toch nog ergens van: Lief was naar boven geweest om zich om te kleden en ze schrok van het geluid van de trap of de schuifdeur boven, welke weten we niet zeker. Resultaat was echter dat ze onder de keuken vluchtte en er pas voor een schaaltje kattenmelk was ze bereid er weer onderuit te komen.
Tot nu toe is het nog iedere keer zo gegaan: iemand de trap op of af? Pluis vlucht onder de keuken. Vanavond toch maar eens vragen of dat een bekend fenomeen is bij haar.
Verder is het wel een ontzettende knuffel, dus ze komt steeds langsgelopen om een aaitje te halen. Het zal nog een tijdje wennen zijn tot ze minder bang is, maar ik weet zeker dat we het samen heel gezellig krijgen.

12 mei 2007

Ongeduld

We hadden vorige week met de mevrouw van de kattenopvang/dierenambulance afgesproken dat ze zou bellen als de eigenaar van Eerste Katje zich toch nog zou melden. Als ze niets van zich zou laten horen was alles goed en zouden wij op vrijdag bellen om af te spreken hoe laat we ons madammeke zouden komen halen. Lief en ik wisten al dat vrijdag voor haar vaak een drukke dag was, dus waren in de veronderstelling dat we onze kleine op zaterdagochtend zouden kunnen komen halen. Helaas, ze werk op zaterdag ook en dus kunnen we 's avonds pas komen. Nu loop ik al de hele dag ongeduldig door het huis te drentelen en de tijd kruipt maar voorbij. Daarstraks heb ik tussen de buien door nog wat in de tuin geprutst, een aantal van de zaailingen de grond in gedaan. Maar ik ben veels te onrustig om er echt van te genieten. En toen kwam er alweer een buitje voorbij, dus moest ik naar binnen vluchten.
Nu weet ik niet meer wat ik nog moet doen in de tussentijd. Ik heb al een kussentje genaaid voor in het reismandje (stof over van de krabpaal) zodat madam straks lekker ligt. Nu maar een tuinprogramma kijken op tv, misschien leidt dat een beetje af. (hoogstwaarschijnlijk erger ik me alleen maar dood, maar goed....)

10 mei 2007

Krabpaal

Alweer niet in de tuin gewerkt. Zaterdag komt Eerste Katje (naam moeten we nog verzinnen) en daar moet natuurlijk het een en ander voor ingeslagen en geregeld worden. Ik heb me creatief uitgeleefd en een krabpaal cq. klimrek in elkaar geknutseld. Het stofferen van het hele geval was nog het lastigste. Vloerbedekking is stug en lastig netjes om de hoek te werken. Met de nodige schroefjes hier en daar is het dan toch aardig gelukt. Touw draaien ben je op een gegeven moment ook flink zat. Na iedere paar slagen heb ik het aangeklopt met een hamer en dat maakt toch wel verschil: iedere keer zakte het flink in. Als je het niet aanklopt krijgt de kat het veel te snel los.
Nu weet ik ook waarom ze dat pluizige spul gebruiken voor de ligplankjes: het is een beetje stretchend dus je hoeft het niet 100% op maat te knippen. En doordat het harig is vallen de naden niet zo op.
Aan een restje touw heb ik nog een pluizig stukje gehangen waar ze misschien mee kan spelen, maar op de foto zit dat net achter een plankje verstopt. Ik heb echter geen zin meer om nieuwe foto's te gaan knippen, ik moet nog nodig het zaagsel gaan opzuigen.
Morgen naar de dierenwinkel voor een reismandje, bak en dergelijke en dan is haar bedje gespreid... Nu maar hopen dat we tegen die tijd een naam hebben bedacht.

07 mei 2007

Il pleut

Hehe, eindelijk regen! Hoeven we niet meer een paar keer per week de tuin te besproeien. Wel even wennen hoor, het ziet er meteen veel triester uit buiten zonder zonnetje. Ik heb nog geprobeerd een foto te maken van mijn zielige verregende restantjes Sering, maar door de wind was elke foto wel ergens bewogen. We houden het vandaag maar bij een tekstje dus.

06 mei 2007

Nog meer rozen

Dit weekend was er bijna geen tijd om wat te tuinieren. Buiten het nodige watergeven (ik zal blij zijn als het maandag gaat regenen, als de voorspelling tenminste uitkomt!) heb ik eigenlijk haast niks in de tuin gedaan. Een keertje onkruid wieden is eigenlijk wel nodig, maar misschien volgende week maar.

Toch is er nog een klein beetje tuinnieuws: de rode roos is open! Bij nader inzien misschien een iets meer fuchsiaroze roos dan een rode. Zo zie je maar dat de herinnering je soms flink bij de neus neemt...

roze roos rose

Verder hebben we nog een klein nieuwtje. Naast het huisje en het boompje waren wij toe aan een beestje. Als alles goed gaat komt komende zaterdag een katje uit het asiel bij ons. Er is nog een heel klein maar-tje, omdat ze nog niet de volledige wettig bepaalde tijd in het asiel is geweest, waardoor de rechtmatige eigenaar haar nog zou kunnen opeisen komende week. Maar goed, die kans is klein volgens de dame van het asiel.

Nu moeten we nog een naam voor haar verzinnen. Omdat ze zo veel miauwt wordt ze nu tijdelijk Miauw genoemd, maar dat vind ik niks. Ze is bruin met tijgerstreepjes dus Lief heeft voorgesteld haar Tiggr te noemen. Ik heb nog zo mijn twijfels bij die naam... Nog een weekje de tijd om wat beters te verzinnen dus.

04 mei 2007

Fotoperikelen

sierui allium
Wat een knoeperds van bloemen krijgen die Alliums (sieruien) toch... Zo'n verzameling sterretjes op een stokje maakt mij altijd vrolijk als ik er naar kijk. Qua foto echter niet zo'n spannende compositie hierboven. Ja oké, je ziet hoe mooi de bloem in elkaar zit, maar toch is het een beetje een saaie, statische foto.
Heel blij was ik dus dat vandaag een ik-doe-net-alsof-ik-een-wesp-ben-vliegje op mijn sierui neerstreek terwijl ik de daarnaast staande roos aan het fotograferen was. Dus snel: een plaatje schieten.

sierui allium beestje
Helaas, niet goed scherp gesteld... En de 'vogel' was natuurlijk gevlogen. Zelfs na herhaalde dreigementen weigerde hij zijn plaats in de compositie weer in te nemen! Een tweede kans zat er dus niet in.
Dat ik naast beginnend tuiniertje ook een (zeeeeer) beginnend fotograafje ben is ondertussen wel duidelijk. Petje af dus voor al die mooie foto's die ik anderen zie plaatsen. Vooràl als er beestjes op staan!

03 mei 2007

Te vaak gewassen?

Laatst meldde ik dat mijn eerste gele roos geopend was. Nu zijn er wat meer open gegaan, maar moet je eens kijken wat er gebeurt:



Je ziet precies welke roos er het langste open is! Blijkbaar verbleken ze toch in de zon. Dat is me bij de rode rozen nog nooit opgevallen. De bloem op de laatste foto is degene die als eerste open ging, de foto van de meest gele is zoals deze bloem was toen ze opende op 29 april.
Vorig jaar deed deze struik het maar heel matigjes, slechts een paar kleine, wittige rozen. De grote gele knoeperds van dit jaar vind ik dan ook prachtig. Maar het is wel een komisch gezicht, al die verschillend gekleurde bloemen aan één struik.

Vorige keer schreef ik ook al over de luizen die in de roos zaten. Dat waren toen allemaal groene luizen. Bij nauwkeurige inspectie zag ik vandaag echter ook een hele serie bruine luizen zitten. Dus toch maar weer de plantenspuit te voorschijn gehaald. Als die roosjes zo hun best doen verdienen ze het wel om een beetje vertroeteld te worden!
Binnenkort verwacht ik de eerste trotse foto van de rode roos, daar staan ook al een paar knoppen van 'op barsten'

01 mei 2007

Oranje en groen


De eerste koninginnedag in mijn nieuwe buurtje, en ik stond te kijken van de hoeveelheid kraampjes. Wat een ontzettende drukte en wat een hoop kraampjes....
Ik heb een leuk statiefje voor de camera gevonden, dus ik kan weer lekker spelen. Voor de tuin heb ik ook nog wat op de kop kunnen tikken: Er was een kraampje met tomaten- en slaplantjes. Natuurlijk kon ik het niet laten.


Ruimte genoeg nog in de tuin... dat zal later wel even wennen worden. Nu kan ik zomaar alles kwijt waar ik zin in heb. Waarschijnlijk plant ik minstens de helft op de verkeerde plek, maar al doende leert men denk ik dan maar. Deze trostomaatjes staan nu gebroederlijk aan de zonkant tegen de schutting aan. Nu maar hopen dat ze het daar naar hun zin hebben...

Ik heb vroeger wel eens pluksla gezaaid en dat was wel leuk, dus daar ben ik wel een beetje bekend mee. Kropjes lollo rosso zouden dus ook moeten lukken... toch? Maar braaf iedere keer water geven, zeker met dit weer.




Om nog even op het onderwerp groente door te gaan: hier de sieruien, die hun jas aan het uittrekken zijn. In de voortuin is er al eentje open, maar die staat in de zon. Deze staan in de schaduw van de schutting, en ze zijn dus ietsjes later. Nu zijn dit nog kleine propjes, maar het moeten grote paarse bollen worden. We wachten maar weer af...

 
Who links to my website?