Korte cursus tuinieren, deel 1

Zoals ik al eerder verteld heb maak ik de laatste tijd fanatiek jacht op Staatsvijand Nummer Een, Aegopodium podagraria oftewel het zevenblad. Bij een verwaarloosde tuin erf je ook de nodige hoeveelheid ongewenst onkruid, en omdat in ons geval de hele tuin uitgerukt of omgeploegd was en daarna maanden bloot heeft gestaan aan alles wat er maar zijn wortels wilde planten kon je inderdaad spreken van de nodige hoeveelheid.
De meeste onkruiden zijn makkelijk uit te trekken en als je dat doet voordat ze zaad hebben gezet valt de schade nog wel te overzien. De wortelonkruiden zijn echter een ander geval: als er ook maar het kleinste stukje wortel blijft zitten dan groeit dat weer vrolijk uit tot een nieuwe nachtmerrie. Er zijn verschillende soorten wortelonkruiden, maar aangezien mijn tuintje vergeven is van het zevenblad dacht ik daar maar eens te beginnen.

Ik heb de laatste tijd regelmatig tuinboeken geleend van de bieb en daar wordt het onderwerp onkruid meestal maar erg summier behandeld. Als er al wat over geschreven wordt blijft het vaak bij kort aanstippen. Duidelijke foto's over hoe de verschillende bad guys er uit zien ontbreken vaak. Daarom om te beginnen maar eens een foto van een aantal blaadjes zevenblad die ik de kop op zag steken:

Bij deze zijn duidelijk de 7-tallige blaadjes te zien, maar het komt ook voor dat er 9-tallige blaadjes aan komen. Een ander herkenningspunt zijn de roodkleurende steeltjes. Als je ze uittrekt zie je heel duidelijk de kenmerkende witte wortels (rhizomen).

Deze 'witte wormen' kronkelen overal tussendoor en kunnen heel lang worden. Dit zijn nu nog maar kleintjes, omdat ik al een hele tijd bezig ben met 'de grote schoonmaak', maar ik heb wortels uitgetrokken die bijna een meter lang waren met zeeeer veel uitlopertjes naar boven er aan.

Zevenblad schijnt geneeskrachtige eigenschappen te hebben (tegen jicht) en is eetbaar, met een smaak enigszins vergelijkbaar met spinazie. Het zouden mogelijk de Romeinen zijn geweest die de plant om die reden meebrachten en massaal aangeplant hebben. Dank je wel Romeinen...

Mijn strategie is nu om de boel uit te putten door alle blaadjes die boven de grond komen te verwijderen. Zo krijgen de wortels hopelijk geen tijd om energie op te slaan. In het begin ging ik de boel te lijf met mijn handharkje, waarmee je de grond kon loswoelen en de wortels met hele stukken tegelijk omhoog kon vissen. De keinere stukjes die nu nog over zijn worden door deze behandeling echter niet gevangen. Als ik nu een blaadje zie verschijnen graaf ik met mijn schepje de grond rondom een beetje los. Als je gewoon gaat trekken breekt de wortel meestal, en dat is nou juist niet de bedoeling. Uit de ietsjes losse grond kan ik meestal een heel stuk wortel vissen. Waarschijnlijk heb ik nog geluk dat ik hier niet in de zware klei zit, daar zal het wel een stuk moeilijker gaan.

Goed, dan zijn we bij deze gekomen aan het einde van deze eerste les in de korte cursus tuinieren ;-)
Volgende keer een andere onkruidsoort, maar in de tussentijd: class dismissed!