Korte cursus tuinieren, deel 2

Wat een schoonheden he... De eerste foto heb ik mogen ontvangen van Bart van Eigenwijzetuin. Je ziet dat hij een goede fotograaf is aan de mooie scherptediepte. De tweede foto is wat dat betreft minder mooi met al dat stro op de achtergrond, maar ik heb hem er toch maar bijgezet omdat je de bloem zo goed kunt herkennen.

Het plantje lijkt qua bloem erg op de Ipomoea tricolor (klimmende winde), een mooie eenjarige klimplant. Kijk maar:
De gelijkenis is ook niet zo raar, omdat beide planten tot de zelfde familie behoren, namelijk de Convulvulaceae. Qua kenmerken zijn de planten echter niet te vergelijken. De eerste is namelijk de Haagwinde (Convolvulus sepium, syn. Calystegia sepium) die ook bekend is onder de minder charmante naam Pispotje. Dat is namelijk géén eenjarige, en ook zeker geen geliefde tuinplant, maar een zeer hardnekkig wortelonkruid. De plant groeit overal doorheen en overheen en verstikt zo al uw dierbare planten.
Laat u dus niet foppen door de mooie bloemen als ze in uw tuin de kop opsteken, maar verwijder ze gezwind met wortel en tak. Met nadruk op wortel, want ieder stukje dat blijft zitten loopt net zo vrolijk weer uit.
Een ander familielid is de Bataat of Zoete aardappel. De Haagwinde heeft hier ook wat mee gemeen: ook zij maakt wortelknolletjes. Dat maakt haar des te hardnekkiger omdat hier een grote voedselvoorraad in kan worden opgeslagen waardoor de uitputtingsslag des te langer kan duren.

Trouwens, over dat 'met wortel en tak uitroeien' gesproken: vergeet ook de takken niet. Want ook al zijn ze afgebroken, ze wortelen en groeien vrolijk verder als je ze niet weghaalt.
Als zelfs natuurvriendelijke tuinders als Bart al naar de gifspuit moeten grijpen om de Haagwinde onder de duim te houden kun je je enigszins voorstellen wat een vervelende plaag ze zijn... Toch is dat een vaak geadviseerde oplossing, omdat het zeer regelmatig verwijderen van de nieuwe groei, zoals ik bij het Zevenblad doe, wel een zeer langdurige kwestie kan worden. En wegens de dunne steeltjes en de neiging van de plant om overal tussendoor te groeien ook nog eens een hele lastige.

Ook duidelijk geen onkruidje om op de composthoop te gooien. Uittrekken en afvoeren is dus het devies.

Zo komen wij aan het einde van les twee in de korte cursus tuinieren. In het hoofdstuk onkruiden zullen verder nog volgen: de distel, de paardenbloem, klaverzuring en verder allerlei andere onkruiden die het wagen de kop op te steken in de tuin van uw cursusleidster.
Een cursusleidster overigens die in het gelukkige bezit is van een tuin zonder haagwinde. Deze aflevering van de cursus is geheel te danken aan het commentaar van collega Bart op de vorige aflevering en de prachtige foto's die hij mij kon aanleveren.
Vooruit, nog ééntje dan....