Ongeduld

We hadden vorige week met de mevrouw van de kattenopvang/dierenambulance afgesproken dat ze zou bellen als de eigenaar van Eerste Katje zich toch nog zou melden. Als ze niets van zich zou laten horen was alles goed en zouden wij op vrijdag bellen om af te spreken hoe laat we ons madammeke zouden komen halen. Lief en ik wisten al dat vrijdag voor haar vaak een drukke dag was, dus waren in de veronderstelling dat we onze kleine op zaterdagochtend zouden kunnen komen halen. Helaas, ze werk op zaterdag ook en dus kunnen we 's avonds pas komen. Nu loop ik al de hele dag ongeduldig door het huis te drentelen en de tijd kruipt maar voorbij. Daarstraks heb ik tussen de buien door nog wat in de tuin geprutst, een aantal van de zaailingen de grond in gedaan. Maar ik ben veels te onrustig om er echt van te genieten. En toen kwam er alweer een buitje voorbij, dus moest ik naar binnen vluchten.
Nu weet ik niet meer wat ik nog moet doen in de tussentijd. Ik heb al een kussentje genaaid voor in het reismandje (stof over van de krabpaal) zodat madam straks lekker ligt. Nu maar een tuinprogramma kijken op tv, misschien leidt dat een beetje af. (hoogstwaarschijnlijk erger ik me alleen maar dood, maar goed....)