Gulle gift en lentepracht

Van de overbuurvrouw gekregen: een Hibiscus (kleur nog onbekend), door de overbuurman zelf gezaaid. Lief toch he. Omdat ze onze tuin zo kaalgeroofd hadden toen we het huis kochten.
Ik heb hem dus maar pontificaal in de voortuin geplant, zodat ze er ook nog een beetje van kan genieten.

Op de achtergrond bij het hekje staat nog het een en ander aan onkruid, waarvan ik nog niet weet wat het is. En omdat hier vorig jaar een paar Papavers stonden hoop ik dat ze zich uitgezaaid hebben, dus ik laat een en ander nog maar even groeien tot ik hopelijk wat kan herkennen.
Dat is volgens mij een van de grootste problemen van een beginnend tuinier: wat te bewaren en wat genadeloos onder te schoffelen? Wat dat betreft ben ik misschien ook nog wel een watje ook, ik vind het maar zielig om die hardwerkende plantjes er zomaar uit te trekken.

Toen ik vanochtend buiten stond om een foto van de nieuwe aanwinst te maken zag ik zowaar nog wat leuks: ondanks de kou (brrrr!) is de cyclaambladige narcis opengegaan!

De witte mini-narcisjes zijn alweer bijna aan hun einde. Daarom nog maar eens even de lentepracht vastleggen. Helaas is het moeilijk de camera recht te houden zo laag bij de grond! Daarom maar de foto bijgedraaid. Ach ja...