De aanleg van je eerste keine tuin gaat nooit over rozen...
Gisteren onderweg naar mijn ouders zag ik overal bloeiende krenteboompjes staan. En de mijne moet het nog steeds doen met een paar knopjes die open zijn... niks witte wolken. Ik wijt het maar aan het feit dat hij hier in de schaduw van de schutting staat en denk bij mezelf: 't is niet eerlijk...
Gepost door Cara om 10:10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten