Ze kan het niet laten
Dit zie ik iedere ochtend als ik mijn thee en boterhammetjes sta te maken. Het is even wennen misschien, een keuken en woonkamer op de eerste verdieping, maar we hebben daardoor wel een heerlijk ruim huis.
Waarschijnlijk ben ik hardstikke vervelend aan het worden met mijn pruimenboompje, maar ik vind hem zo mooi! En iedere dag lijkt hij wel mooier te worden. Toch maak ik maar steeds trouw foto's, want voor dat je het weet is hij weer over zijn hoogtepunt heen waarschijnlijk.
De bloemetjes ruiken echt heel lekker, een heel zacht geurtje maar opvallend genoeg om al vanaf het pad te ruiken. En die vrolijke gele meeldraadjes, daar word ik altijd zo blij van!
Overigens: langs het tuinpad staat een rozet van de paardebloem, die ik daar speciaal laat staan voor de Korte Cursus Tuinieren. Jaja, wat ik al niet voor mijn blogje over heb.... (rechts ter hoogte van de bak viooltjes)
2 opmerkingen:
Wat mij betreft: laat maar komen die foto's. Dat je de dag-aan-dag evolutie hier kan volgen maakt het net leuk om deze blog te lezen. Websites met één of twee foto's van pruimenbloesems vind je met hopen. Maar een blog met het hele komen en (helaas ook) gaan van de bloesems? Ik dacht het niet.
Enne... zelf maak ik na zeven jaar nog steeds bergen foto's van mijn bloeiende fruitbomen. 't moest maar allemaal zo mooi niet zijn ;-)
Gek he, ik sta er echt van te kijken hoe ontzettend ik kan genieten van allerlei kleine dingetjes in de tuin. De pruimelaar is nu wel de ster, iedere keer als ik door de voortuin loop moet ik even naar haar kijken en ruiken.
Een foto als achtergrond op mijn laptop maakt me ook iedere keer weer blij. Helaas zag ik vandaag de eerste blaadjes al beginnen te ontvouwen en met het warme weer dat ze voor het weekend voorspeld hebben zal het bloesemfestijn wel snel over zijn.
Maar goed, de sering heeft ook al mooie knoppen, dus het feest gaat straks gewoon verder.
Een reactie posten